afvoerputje of mantelzorger

Vanmorgen las ik de Blogg van een mede mantelzorg Ellen. En wat zij schreef raakte mij recht in mijn ziel. Zij schreef de woorden waar ik de laatste weken naar op zoek ben geweest. T afvoerputje van de zorg..... dat word ik als mantelzorger straks, wanneer beleidsmakers en zorgmedewerkers het voor het zeggen krijgen. T lijkt misschien wel zo dat t uurtje dat ik bij mijn naasten ben en koffie met hen drink, ik ook wel t een en ander kan doen. Maar ik ben al zoveel, ik doe al zoveel, ik moet al zo veel, werken tot mijn bijna 68ste levensjaar, ik mantelzorg al voor mijn partner, ik ben partner, geliefde, moeder, oma, ik ben de manager thuis, maar bovenal ben ik mens, vrouw en een oprechte persoon die door alle ervaring in t leven rechtop is blijven staan en weet ik door die ervaring ook echt wel wat er speelt in zorgland. Ik vertik t nu of ooit om ook maar t afvoerputje te gaan zijn. Knap dat jullie, beleidmakers en lieve zorgmedewerkers meteen aan mij als mantelzorger dacht om jullie werkdruk te verminderen. Ik drink immers alleen maar koffie bij mijn naasten wanneer ik bij hen op bezoek ben. Maar omdat jullie niet met mij maar over en voor mij praat ben ik gauw geneigd om mijn hakken in t zand te zetten, en wat jullie mij door de strot willen duwen, niet te gaan doen. Ik voel al een hele tijd dat mij de middelvinger wordt toegewezen, de tong achter mijn rug om naar mij wordt uitgestoken en ik uitgelachen wordt door jullie omdat ik toch wel ga doen wat van mij verwacht wordt omdat ik anders misschien wel een schuldgevoel zouden krijgen. Nou nee, jullie praten mij geen schuldgevoel aan wanneer ik ff bij mijn schoonmoeder een kop koffie drink. Tijdens dit bakkie kom ik te weten hoe t echt met haar gaat. Dus ik vind dat bakkie een  belangrijk moment van de week voor haar en mij. Mijn mantelzorg taken doe ik op mijn manier, in mijn gebied en in mijn eigen kracht. Mijn mede mantelzorgers en ik weten echt wel hoe wij dit goed moeten doen, daar hebben we jullie niet voor nodig. 

Liefs Brigitte 

Eenzaam❤️‍🩹

Wat is dat

Eenzaam zijn

Het gevoel van onbehagen

Nergens bij te horen

Alleen zijn

Op bepaalde dagen

Alleen zijn is een gevoel

Wat niet zomaar overgaat

Eenzaamheid kun je ervaren

Zelfs wanneer je

Een vol stadion binnen gaat

Eenzaam zijn

Je mag t toegeven

Aan wie t horen wil

Maar wanneer deze t niet erkennen

Blijven de nog resterende dagen

Oorverdovend stil

Geuren en kleuren🥰

Of t gisteren was, en t voelde zo echt. Ik leek zelfs bijna de gebeurtenis te ruiken. Ze zeggen wel eens dat geuren sterker zijn dan beelden of herinneringen.  En ik ervaarde dat dat ook echt wel zo was. Toen ik vanmorgen langs een bomenrij fietste kwam er een geur voorbij die me deed herinneren aan mijn lagereschooltijd. Ik zag mezelf lopen door de irenestraat, de overkant van de drukke weg waar ik woonde. Een huizenblok van ongeveer 20 huizen, onderbroken door een brandgang, met een "stoep" waarop ik mijn weg naar school vervolgde. De meidenschool, zoals dat destijds genoemd werd, was mijn eindbestemming en onderweg daarheen rook ik de geur van hout en zaagsel. Waar t vandaan kwam kon ik als klein kind niet zien. Maar t moest zeker uit een van die huizen komen. En daar was t weer, vanmorgen, opweg, op de fiets naar de winkel. En meteen is dat beeld van inmiddels 53 jaar geleden ook terug. Of t gisteren was....ik zie mezelf lopen, op sandalen in mijn mooie plooirok en zie duidelijk de straat, de stoep, de weg, de auto's, de bomen, de geparkeerde fietsen tegen de gevels, de gordijnen,  de kleuren van de voordeuren, de touwtjes uit de brievenbussen, de kinderen die door de julianastraat lopen en mijn overbuurmeisje hoor ik zelfs mijn naam roepen.... en ik, ik ben inmiddels 53 jaar ouder, en toch voelde ik me daarstraks ff 7 jaar...

Dilemma 💡

Wanneer je dingen doorhebt

Ze echt pas goed ziet

Je ze duidelijk hebt gekregen

Dat lukte eerst niet

Je kijkt er nog eens na

Of t zomaar lijkt

Maar je conclusie is niet anders

Hoe je er ook naar kijkt

Steeds vraag je aan jezelf

Hoe deed ik dat hiervoor

Toen ik t nog niet doorhad

Waar ik mezelf aan stoor

Het voelt nog ongemakkelijk 

Ik nam t te lang voor lief

Maar vanaf gisteren heb ik besloten

Doe ik t anders

Voor mijn eigen gerief 

Liefs Brigitte ❤️