Ik zou jullie in een kooitje willen stoppen, zodat jullie beschermd zijn tegen alle kwade mensen in de wereld.....maar daar zijn kindjes niet voor gemaakt en geboren. Jullie moeten leren om weerbaar te worden, jullie moeten kunnen spelen en groeien in vrijheid, jullie moeten kunnen zingen en dansen zonder dat jullie je daarvoor schamen, kunnen stoeien en groeien, jullie mogen lief hebben wie jullie willen, jullie mogen leren van iedere dag, t leven opzuigen, je weg gaan die bij jullie past, en wij grote mensen om jullie heen zullen jullie moeten beschermen tegen alle onrecht die jullie kunnen schade. Ik ben tot in mijn hart ontroert wanneer onze grootste kleine vriend zijn eigen naam al schrijven kan, maar voel een knoop in mijn maag wanneer hij hartverscheurend snikt om zn moeder die aan t werk is en hij verward is waarom ze even niet met hem speelt, ik gloei van trots wanneer kletsgraage kleinzoon nummer 2 onverwachts een plasje en poepie op de wc heeft gedaan en mij dat via facetime zegt, maar ben bijna bereid om zn ouders terug binnen te roepen wanneer hij met tranen in zn ogen zegt, ik mis mama, mijn oma hart smelt wanneer doerakje nummertje 3 vanuit t niets zomaar ineens Max Verstappen zegt, (hij praat namelijk nog niet echt) maar ik wordt furieus wanneer er een afdruk van een bijtspoortjes in zn armpje staat, en last but not least, mijn oma hart maakt een sprongetje wanneer zij mij aankijkt en naar me lacht, maar mijn hart slaat over wanneer ze zich omhoog trekt aan alles wat los en vast zit. Er zijn tal van quotes die erop slaan hoe geluk voelt, hoe je het ervaren kan om oma en opa te zijn. Maar niks raakt ook maar enigzins aan wat t werkelijk met je doet wanneer t zover is. Ineens heb je t idee dat ze er altijd al waren die kleintjes. Ze brengen zoveel vreugde met zich mee, je geniet hier zo intens van, zoveel, misschien meer als van je eigen kinderen, nee, anders, ze maken je ineens bewust van de kringloop van t leven, t leven dat je doorgeeft, dat je ineens beseft daar alles niet vanzelfsprekend is, ook t grootouderschap niet, dat je eigen kind nu nog meer op gelijke voet met jou staat, maar ook dat je kind nu een kind heeft, je hun verantwoordelijkheid ziet, je ook ziet dat ze bezorgd zijn, en zich druk maken over de wereld die zo aan t veranderen is, je met andere ogen naar de toekomst kijkt. Maar ook brengt het zorgen met zich mee. Op een manier die je zonder t te beleven niet snapt. Alle clichés zijn waar..... onze kleinkinderen zijn de liefste, mooiste, knapste, vrolijkste, lachwekkenste en alles wat maar positief kan zijn hangt samen met onze trots.....Als ik geweten had dat kleinkinderen zo leuk waren had ik die als eerst genomen😇
Liefs Brigitte😘
