Niet al te veel woorden deze keer, eerder wat ongenuanceerde uitspraken die geeneens in de buurt komen van wat ik nu voel. Maar wat ik voel is in deze geeneens het belangrijkst. Wat betrokkenen voelen in deze onmacht des te meer! Soms hebben woorden, geschreven of gezegd niet de juiste uitwerking. Ze missen zoiezo t doel, hebben woorden geen enkele kracht meer of missen alles wat geschreven of gezegd is, de juiste uitwerking. Wat schrijf je op, wanneer bij dierbare de bodem onder de voeten weg geslagen wordt,  alle hoop wordt weggevaagd, ze zich vast gekampt hebben aan de laatste strohalm, ze positief bleven tot t laatste toe en dan nu beseffen dat t geen ene reet meer uitmaakt. Weg toekomstplannen, weg eindelijk t geluk gevonden samen na vele tegenslagen die t leven hen al uitdeelde, alleen voor hen en die hen lief zijn is alles nu donker!
Zo oneerlijk.
Zo bizar.
Zo pijnlijk.
Zo zonde.

Nu het meest onfatsoenlijke woord, k.. ziekte!

Dit was t voor nu.

Liefs Brigitte