herfst🍄🍁🍂🍃

Wat een tijd alweer. Ineens zitten we midden in de herfst. Om ons heen kleuren de blaadjes klatergoud en donker rood. Ze dwarrelen op de grond, de een in een rechte lijn de ander draaiend rond z'n as en weer een ander wiegend op en neer naar de grond. Stiekem is de herfst t seizoen waar ik t meest van houd. De kleurrijke bomen maken me blij, t sloffen door de bladeren, ze weg schoppen of omhoog gooien geeft me een heerlijk vrij gevoel. Ook besef ik dat de loslatende blaadjes plaats maken voor t nieuwe blad dat over een half jaar weer verschijnt aan de bomen en struiken. De geur van vochtige grond kruipt ver mijn neusgaten in. En soms wanneer ik niet buiten ben, sluit ik mijn ogen en kan ik de geur echt oproepen, en lijkt t of ik midden in de natuur sta. De herfst is de lente van de winter schreef iemand pas, en daarmee omschreef zij waar ik in woorden al jaren naar op zoek ben. Ik hield t vast, en toen ik vorige week een stilte wandeling maakte door een prachtig "Bosch" park vlogen die woorden meteen door mijn hoofd. Ik zie zoveel kleuren rood, geel, goud, groen, bruin, paars, en zelfs rose om me heen, en die woorden wandelen met me mee. Ze bleven in mijn hoofd zitten, lente van de winter, los laten om opnieuw mooi te worden, oud zeer laten vallen, te zware bomen en takken laten los, bladeren worden bloemen..... Er zijn duizenden benamingen voor de mooie herfst. En soms hebben ze betrekking op ons als mens en dat kan zomaar ineens een inzicht zijn in waarom de seizoenen het leven symboliseert. Voor jouw, voor mij en voor mijn lief, hij zag t letterlijk en figuurlijk lente worden in zijn hoofd, en ik kan zien dat los laten ruimte schept. En dat ik eindelijk door de bomen heen, t bos weer kan zien.......t geheel..... Ik ben op de goede weg....

Liefs Brigitte ♥️