Oud Zeer🍀

Wie heeft t niet. Oud zeer dat zo nu en dan weer de kop op steekt. Of dat je in een situatie verzeild raakt waarin je iets doet waar je gevoel je meteen weer terug fluit. Of erger nog, iemand die je dierbaar is tegen je zegt dat je dat beter niet had kunnen doen, dat er zeker consequenties op zullen volgen. Maar waarom.....omdat je graag iets deelde met andere, en je dan t gevoel hebt dat je een standje krijgt. Ik voelde t wel eens heel dichtbij, ik was wel eens die flapuit. Ik gaf wel eens mijn ongezouten mening, mijn kijk op sociaal maatschappelijke problemen, of ik poste wel eens iets wat me niet in dank werd afgenomen. Het gevoel dat je overhoud aan zo'n standje gaat verder terug dan t moment zelf. Het komt ergens vandaan. Ik hoef niet lang na te denken. Mijn gedachte gaan terug naar de 5e klas "lagere school". Hoe ik ook mijn best deed, toch werd ik uitgelachen door een volwassen leerkracht wanneer ik iets niet begreep. De vernedering greep me naar de keel, het voelde zonder dat hij iets zei of ik dagelijks een standje kreeg omdat ik niet paste in het groepje populaire kinderen die hij graag om zich heen verzamelde. Dat dit de meisjes waren waarmee ik t goed kon vinden maakte me onzeker. Ik merkte aan hen niet zozeer het verschil, maar ik maakte wel het verschil, en voelde dat wel degelijk..... Soms voelde het als verraad, soms sloot ik me af. Maar ik liet nooit merken dat t me vreselijk raakte. Ik huilde me vaak in slaap voelde me eenzaam in die volle klas van 35 kinderen. 1973-1974 wat een klote schooljaar.... En toch waren de andere 5 jaren geweldig leuk, en kijk ik met veel plezier terug op mijn basisschool tijd. Want ik was een kind dat altijd blij was, lachend doorging en lol maakte met andere.....en dat weglachen is mij echt niet vreemd.....Dat kan ik nog steeds als de beste❤️