Marco Borsato, Martine Bijl, prins Friso, Milika Peterson, Abdelhak Nouri, Jan Mulder, Siemon Vroom, Adèle Bloemendaal, Michu Meszanos, Romijn Conen, Rob Trip, Rijk de Gooyer, Sylvia Kristel, Annemarie van der Sar, Jonathan de Guzman, Annie Gevers, Jos Steenbakkers, Vader/moeder van Marie-Jose, Rien, Hans, Trudie, Kind van Carla, Marianne, Rianne, Bea, vrouw van Ivar, Piet, Rob, Peter, Martin, Jan, man van Erna, Hermien, Marleen, Anne, Nelleke, Anjo en Elianne.

Achtendertig namen, de één meer bekend dan de ander, de één meer geld dan de ander, de één meer publiek bezit dan de ander, de één is beter hier in en de ander is beter in andere dingen, de één heeft een gezin en de ander heeft dat nog niet, de één maakt plannen voor de toekomst en de ander heeft het al in gang gezet, de één is toe aan rust in z’n leven en de ander wil nog graag wat actie, de één staat aan t begin van t avontuur en de ander heeft het avontuur al beleeft,  de één belangrijker dan de ander….. Zou dat….Echt? Zo zou je bijna denken….. De aandacht die uitgaat naar een beroemde voetballer die door en hartstilstand hersenletsel op liep is in de ogen van de Media belangrijker dan t kind van Carla dat hersenletsel op liep. Waarom al die aandacht, zolang nog, nadien…. Dat er aandacht is voor hersenletsel is een goede zaak. Maar dit is aandacht voor een persoon. De onzichtbare gevolgen zijn soms gigantisch groot, wanneer er verlamming is opgetreden zijn de lichamelijke beperkingen duidelijk aanwezig . De geestelijke klachten,  door verlies van arbeid, verlies van vrienden en sociaal netwerk, t verlies van zelfredzaamheid, t verlies van energie om de dag door te komen, t verlies van toekomstvisie, het verlies van concentratie, planning en communicatie en de twijfel en onrust over de financiële kant van t verhaal zijn niet weg te denken,  maar wel degelijk aanwezig, ook al zijn ze niet altijd zichtbaar. Hersenletsel moet meer bekendheid krijgen, maar niet door deze aandacht, met 50.000 mensen voor de deur en bloemen in de straat en vuurwerk midden in de nacht, daarmee komt er geen bekendheid, daarmee wordt er een persoon herdacht, gebeden en verheerlijkt. Nee, verdomde Media, jullie doen of deze arme jongen al is overleden, hoe moet dat voelen voor zijn family, hij moet zijn strijd nog gaan leveren…..Hij staat pas aan t begin van een lang traject….heel lang!  De 38 mensen die hier boven staan verdienen allemaal de zelfde aandacht, niet van de media, maar van revalidatie artsen, fysiotherapeuten, logopedisten, psychologen, beleidsmedewerkers, maatschappelijke ondersteuners, thuiszorgmedewerkers, wijkverpleegkundigen en welzijnsmedewerkers. Wanner jullie eens je ergens vast in willen bijten doe t dan goed en neem t gros van hersenletselgetroffenen eens onder de loep, samen met hun partners, kinderen, en naasten die nauw betrokken zijn. Dan kunnen jullie iets bereiken, ik in mijn eentje lukt dat niet. Ik kan de problematiek onder de aandacht brengen, mar t bereikt niet wat ik eigenlijk zou willen…..en dat spijt me dan ook enorm. En toch steek ik hier mijn vrije tijd in, omdat ik t steeds de moeite waard blijf vinden om t verhaal te vetellen, hoe t echt is om hersenletsel te hebben. Daarom mijn dringende vraag….Media, luister naar wat wij vertellen, jullie kunnen daar bekendheid aan geven. Ik hier achter mijn pctje niet.  Ook al zijn deze 38 mensen maar een druppel op de gloeiende plaat, en maak ik hiermee denk ik geen verschil, toch wil ik van me laten horen…. Er zijn zo geschat in Nederland nog  zo’n 799.972 hersenletselgetroffenen meer. En Hersenletsel is er niet in gradaties, er is geen licht hersenletsel, er is niks lichts aan hersenletsel….. moest even mijn frustraties kwijt....Fijne zomer.....Liefs Brigitte