Langzaam tikken de uren weg. De laatste uren van 't ouwe jaar gaan soms tergend langzaam. Ze zuchten en steunen, en weten van geen wijken eigenlijk. Terwijl wij met z'n alle al aan oliebollen, appelbeignets, champagne en klokkijken denken, duwen we deze keer de wijzers naar 00.00 uur toe. Hoe vlugger we van dit rare jaar verlost zijn, hoe beter, lijken we te zeggen. Misschien is dat ook wel zo, maar wat de dagen van 't nieuwe jaar brengen ook daar hebben we niets over te zeggen. 't komt zoals 't komt, net als dat t ouwe jaar gaat zoals 't gaat. Nog lang niet klaar met wat 't ons gaf, nog lang niet klaar met waar we 't mee moeten doen, nog lang niet klaar om ons te leren incasseren, nog lang niet klaar om ons leven te mogen oppakken wat we zo graag willen. Maar wat brengt 't dan wel. Gelukkig kunnen we dat niet voorspellen. We zullen opzoek gaan waar we de lichtpuntjes zullen gaan zien. Ik wil ze heel graag zien. Ik wil ze heel graag voelen. Ik wil ze zo graag beleven. En nog beter ik wil ze voor de mensen waar ik van hou heel graag zijn. Daarom wens ik jullie, iedereen die ook weer dit jaar mijn blogs lazen, zij die mij lief zijn, hen waar ik van hou, en allen die ik een warm hart toedraagt, een ongelooflijk mooi Nieuwjaar, lichtpuntjes om te beleven, maar ook een lichtpuntje zijn voor hen die ze zo nodig hebben wensen. Maak er iets moois van.
Liefs Brigitte 😘
Geen opmerkingen:
Een reactie posten