Afgelopen week met het daaraan voorafgaand lang weekend was er eentje uit 2.080 weken ipv nachten. Van t begin tot t einde hebben we genoten. Er werd me de vraag gesteld of t was zoals ik me t had voorgesteld of tevoren bedacht had. Het bracht me wat van mijn stuk, moest ff nadenken maar daarna was mijn antwoord duidelijk, ik had me geen voorstelling gemaakt, ik zou dankbaar zijn voor ons samenzijn, blij zijn om iedereen die erbij was, onze gezondheid, een liefdevol gezelschap, een 8tal wat wij zoveel liefhebben, waar we zoveel van genieten, waar we nooit genoeg van krijgen, waar we elkaar aankijken en soms zomaar tranen krijgen van een rijkdom wat ons toekomt dat onbetaalbaar is geworden, of zomaar een herinnering naar boven halen waardoor we gieren van t lachen en door alle kwaliteiten die iedereen heeft. Een zoon is geobsedeerd door een stuk uit t evangelie, hij floot t zelfs op een bepaald moment, de andere zorgt goed voor de inwendige mens, waardoor t ons aan lekkers niet ontbrak, een kleinzoon vertelde over poep, de ander bleef buurten, een jongetje kreeg niet genoeg van spelletjes, z'n zusje was wat ziekjes maar deed goed met de jongetjes mee en strooide rozenblaadjes op ons bed, en de meiden, zij zijn van goud, de zorgzaamheid en liefde voor onze kinderen en kleinkinderen siert hun enorm. Wat hebben we gelachen, wat was t leuk en wat hebben we genoten, en van elkaars aanwezigheid.... Wat een week......❤️♥️💙💘💕💞💓💗💝💖❣️💙❤️♥️
Geen opmerkingen:
Een reactie posten