Ergens tussen de laatste blog en nu deed ik me beseffen dat er in dit leven maar 1 ding belangrijk is. Ook al weet ik al vele jaren dat wat andere van me vinden niet t belangrijkste is, ze wegen stiekem zeker nog wel mee. Niet dat ik mijn oren laat hangen naar wat andere willen van mij, wat andere verwachten van mij of wat ze me denken op te kunnen dragen, nee, ik vaar zonder kwetsend te zijn mijn eigen plan. Ik roep misschien wel iets van "oke" of "zou kunnen", maar ik heb t er daarna niet meer over en doe wat mijn hart me ingeeft. Laatst dacht ik nog wat gaat dit ineens makkelijk. Het lijkt erop dat ik hoe meer ik in jaren erbij optel ik steeds beter kan overzien dat t gemakkelijker gaat wanneer ik luister naar mezelf, mijn lijf en mijn hart. Zou het dan echt zijn dat de krassen op de ziel het leven leuker maker. Naarmate de tijd voorbij vliegt ik steeds meer bewust ben van wat t leven mij nog wil laten zien, voelen en beleven. Ook al zijn er zeker nog dingen die ik liever uit de weg ga, maar mochten ze onverwachts op mijn pad komen, dan kan ik ze aan. Juist door de krassen op mijn ziel, en geloven dat er nog mooie dingen komen, vind ik t leven vandaag de dag een stuk mooier dan 20 jaar geleden. De weg is een btje uitgestippeld, meest geplaveid en gebaand. En eerlijk is eerlijk, ik vind dit wel even fijn na al die turbulentie van de laatste 15 jaar.
Liefs Brigitte 👍😘
Geen opmerkingen:
Een reactie posten