Gisteravond kwam zomaar even een buurman binnen lopen. Hij had visite gehad van z'n schoonzus en zwager, die hij al 58 jaar kent. 58 jaar.....ik schrok even van t jaartal. Ook al kennen Jos en ik elkaar al 44 jaar, en waren mijn schoonouders 60 jaar getrouwd geweest, ik zie mijn buurman niet voor me als jonge man. Wat ik wel voor me zie is zijn vrouw, de buuf, als jonge vrouw. Ze is eigenlijk nog een meisje wanneer ze de buurman ontmoet. Ze doet daar een dansje met een vriendin in de danstent op de kermis in Hogerheide. De buurman brengt haar naar huis en zo ontluikt er een liefde die gisteren dus al 58 jaar duurde. Wanneer ik de buuf aan kijk zie ik dat ze eigenlijk t meisjesachtig nog steeds bezit. De lichtjes in haar ogen, de smakelijke lach maken dat waarschijnlijk mogelijk. Haar positief ingestelde levenswijze draagt bij aan wat mijn buurman zei. Ze is niet van t azijn, nee ze is van de wijn. Zo benadrukte hij haar karakter en dat zegt veel over mijn buuf, maar ook over hem. Wanneer ik ze samen zie, moet zij vaak lachen om zijn uitspraken, om zijn grappen en op de manier hoe zij hem aankijkt zie je hoe ze een fijne en leuke relatie hebben. 58 jaar verkering zei hij.....19 september 1965, de danstent bij de kermis in Hogerheide. Voor hun om nooit te vergeten. Voor mij van een andere generatie niet denkbaar. Maar ik vind het superleuk om deze verhalen te horen en te delen. Zo blijven ze een beetje levend....en hoor ik in mijn gedachte de geluiden van I got You babe van Sonny and Cher, and Help van The Beatles weerklinken......
liefs Brigitte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten