De dagen tellen af, nog een 4 te gaan in dit jaar. Wat een jaar, zou ik kunnen zeggen. Maar ook een jaar van uitersten. Een vol jaar in ons huis wat al echt ons thuis is, t lijkt wel of we al niet meer beter weten. Hier is t zo fijn wonen. T wordt steeds meer van ons zelf. Maar ook een jaar van rust, van bezinning en van verwondering. Wat kan een woonplek t verschil maken. De rust die hier is, was de laatste 10 jaar in de oude situatie ver te zoeken. Altijd omgevingsgeluid werkt enorm onrustig in je hoofd, bij ons beide. Dat heb ik t afgelopen jaar ondervonden toen t even niet zo fijn ging met mij. Maar nu t weer de goede kant op lijkt te gaan durf ik ook t hele kwetsbare gevoel dat ik had, los te laten. Ook al ben ik er nog niet, toch kijk ik vol verwachting naar de toekomst.
Het was dit jaar opnieuw er één van nieuw leven. Na 5 kerstfeesten, gisteren aan de kerstdish zonder zwanger meisje. De wijn vloeide rijkelijk en eindelijk weer carpaccio, coquilles en chocolademousse. Eind augustus toen was ze daar, een klein meisje kwam, zag en overwon. Na 3 grappige stoere lieve kleine mannen was ze daar. Op handen gedragen door haar grote broer en 4 grote stoere neefs. Wat zal ze overal waar ze gaat in de gaten gehouden worden, (als ze de kans krijgt van haar papa tenminste), ze zal zeker een beschermende jeugd hebben. Of ze daarna daar nog zo blij mee is, dat zal de tijd leren. Maar haar mama zei haar gisteren nog dat ze altijd bij papa en mama blijft wonen, dat biedt potentie 😃 we gaan t meemaken, ooit!!! Ik zou alle 4 de kleintjes in een kooitje willen stoppen, bescherming bieden tegen de grote veranderingen in de wereld die komen gaan, de wereld die steeds sneller wordt en moeilijker om te zien wat er om je heen gebeurt. De obstakels op hun pad daarvoor zullen ze weerbaar moeten worden gemaakt. Daar zal mijn kooitje, ook al zou ik er eentje van goud voor hun maken, niet bij helpen. Ze zullen zichzelf ontwikkelen, en daar hoort vallen en opstaan bij. Al die veranderingen zijn niet allemaal alleen maar goed voor kinderen. Hun vaardigheden en normen zullen zich daarop moeten aanpassen, aangeleerd worden. Kids zijn natuurlijk enorm flexibel, maar hun veiligheid is van groot belang voor mij. Ook al wonen onze zoons op een plek waar t redelijk veilig en beschermd is, toch is t moeilijk om te zien wat er vlak onder je neus gebeurd. Onze grote vent gaat komend jaar al naar groep 1....veel te snel roep ik dan, stop de tijd. En al die gebeurtenissen en veranderingen dat maakt mij ook best wel sceptisch. Hoe de verandering er ook uit gaat zien we weten t niet. We hopen op t beste. We streven naar gezondheid, liefde, compassie, vreugde en vrijheid. Een groot goed en van essentiële waarden die nodig zijn om een fijn leven te hebben. En dat is wat ik iedereen die dit leest ook wens voor 2019.💖💖💖 liefs Brigitte ben voorzichtig met vuurwerk!!!!
donderdag 27 december 2018
Blik op 2019
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten