Inmiddels wonen we al weer ruim 1.5 jaar hier. Dus alle seizoenen zijn al gepasseerd. Gevallen bladeren, dik pak sneeuw de eerste winter, kou geleden in onze slaapkamer op de beneden verdieping, de lente in al haar moois, de zomer vorig jaar die kwam, zag en niet meer weg ging voor begin oktober. De meeste omwonenden leren kennen, de buren, overburen en achterburen met een borrel ontvangen. Behalve een overbuurman....ik kan er niet precies de vinger op leggen. Ergens in me zegt iets dat het een bijzonder persoon is. Gewoonlijk fiets hij iedere ochtend naar z'n werk, denk ik. Komt ook steeds rond de zelfde tijd weer thuis. Op zaterdag werkt hij zoals zovele in de tuin, of gaat op weg met z'n fiets om t een en ander te halen, ergens naar toe te gaan of gewoon zomaar op pad te gaan. Geen idee van z'n activiteiten. Behalve op zondag. Rond 14.00 uur zet hij ineens uit t niets zomaar de aanhanger voor op t trottoir. Normaliter staat die voor de garagedeur. En hij fietst wat later weg. Niks aan de hand zou je zeggen, kan toch....yep...maar dan komt t meest vreemde eraan. 🤔 Deze overbuurman komt even later vanuit de straat aan gereden in een auto. Plaatst die auto in t parkeervak, zet met de hand de aanhanger weer voor de garagedeur. Stapt in de auto en rijdt weer weg. Om later die dag weer op de fiets thuis te komen. Door de loopdeur in de garagedeur z'n fiets in de garage te zetten....zodat hij de volgende ochtend weer fietsend naar z'n werk kan. Iedere zondag t zelfde ritueel. In t begin dat ik hier woonde dacht ik dat ik in deze uren iets gemist had waardoor ik t niet begreep, maar dat is nou t vreemde. Ik zie hem die aanhanger zetten, z'n fiets pakken, met een auto terug komen een uur later en dan de aanhanger voor de garagedeur zetten, met de auto weg rijden en een paar uur later met de fiets weer terug komen.....mooi om te zien dat een zondag zo ingevuld kan worden...
Groet Brigitte 😘
zondag 7 juli 2019
T zelfde ritueel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten