Tiet vur Un fotooke

Bijna was ik aan de beurt afgelopen maart, en toen ging 't hele feest niet door. De lock down gooide roet in 't eten, en ik kreeg bericht dat ik moest wachten op een nieuwe oproep. Tja, daar zat ik dan echt niet van in zak in as. De boobieophangsessie is uitgesteld tot nader order. Het plette van mijn vrouwelijke rond-dingen kreeg even uitstel, 't verbrijzelen van mijn beide babymelkfabrieken mag nog even wachten. Persoonlijk vind ik 't niet zo erg, ik ga die bus liever niet in. Voor ik 50 jaar werd had ik al wel gehoord van vriendinnen en mijn moeder wat 't in hield. Er kwamen hevig vertelde horrorverhalen voor de dag. Ik nam me voor om op de langere termijn te denken wanneer 't mijn beurt mocht zijn... In de trant van vanavond is 't voorbij, en ik laat me niet kennen, mij zal 't zeker mee vallen. Nou vergeet 't maar, 't gigagrote op een wafelijzer lijkende machine deed z'n werk naar behoren, 't enige wat hij niet deed was warm worden, de lift in de motor van 't wafelijzer was zojuist door de lift monteur nagekeken, en "he lift me up and bring it down", de huid onder mijn boobies scheurde zowat. Daardoor ging ik op mijn tenen staan en de lift ging nog verder omhoog. Mijn schouder en arm die ik op een bepaalde manier moest neerleggen leek het wafelijzer te koesteren of 't mijn beste vriend was..... En ik kon op dat moment niet anders bedenken dan dat dit martelwerktuig uitgevonden moest zijn door een man.... Maar ja, 't is voor een goed doel... Maar dan nog. Fijne dag... Liefs Brigitte ❣️