verloren generatie....

Vandaag las ik al voor een 5e keer dat iemand opzoek is naar een stageplek. 5 jonge mensen die een plek bemachtigd hadden in de maand maart, maar door de corona crisis afgezegd is, omdat er niet vanuit een kantoorgebouw gewerkt mocht worden, en dat thuiswerken tot 2021 genoodzaakt was en daardoor de geplande stage in 't water valt. Het zou je maar overkomen. Je hebt eindelijk een plek waarvan je verwacht dat die het helemaal voor jou is, en dan gaat 't ineens niet door, er gaat ook geen andere optie komen, want overal waar je I formeert krijg je 't zelfde te horen.eigenlijk zie je het nu even niet meer zo zitten, hoe gemotiveerd je ook altijd bent. Je zit in welk leerjaar dan ook van je vervolgstudie, en je kan je studie niet beginnen, vervolgen of afronden doordat de bedrijven die de stageplekken aanbieden, hiervan af moeten zien tot nader order, tot een vaccinatie, tot een goedkeuring van rivm, regering of buitenlandshoofdkantoor. Hoe leg je dat uit aan de jeugd, aan hen die gemotiveerd bezig zijn, hun studie willen doen, vervolgen of afronden. En dan heb ik 't niet over werkplaatsen of fabrieken, maar juist de banen en stageplekken op een kantoor. Tja.... Bedrijven, of ben ik nu naïef. Kijk eens in 't rond, er staan zoveel panden leeg, daar is volgens mij winst te behalen, er is ruimte genoeg, splits uw personeel op en de 1.50 meter kan gewaarborgd worden. Zet ramen open, ventileer regelmatig, Investeren in de toekomst heet volgens mij zoiets, laat deze generatie niet de verloren generatie zijn. Want hoe je ook je best doet om je hoofd boven water te houden, daar ben ik me zeker van bewust, toch hebben jullie deze generatie nodig om straks weer opnieuw succesvol te kunnen zijn.

Liefs Brigitte