Elke tijd heeft wel z'n eigenaardigheden, elke tijd heeft wel weer iets nieuws waar je even bij nadenkt en denkt moet dat nu. Je trekt een grimas, je slaat je ogen neer, kijkt even de andere kant op en gaat door op de manier die bij jouw past. Tenminste zo doe ik t al mijn hele leven. Ik denk dan "t zal mijne tijd wel duren". Maar soms dan raak ik de controle kwijt en denk ik bij bepaalde uitspraken, echt!!!! Welk persoon heeft zoveel tijd omhierover na te denken. Wie probeert dit te normaliseren. Gisteren toevallig....ik las een artikel over discriminatie. Een persoon vroeg zichzelf af, net als ik trouwens, waarom blanke (lees witte) 🫣 mensen "mayo" genoemd worden. Wij witte mensen moeten t echt niet wagen om in t openbaar mensen van kleur, of zeg ik t nu weer verkeerd, "sate" te noemen. Niet dat ik dat ook maar in mijn hoofd haal. Ik ben serieus aan mezelf aan het twijfelen of ik het überhaupt nog wel allemaal kan begrijpen. Kan ik nog ooit ergens naar kijken of iets lezen zonder mezelf af te vragen of het wel oké is? Ik kan het best voortaan alles onder een vergrootglas leggen omdat er blijkbaar ‘verborgen boodschappen’ in kan zitten! Waar is de spontaniteit gebleven, of heeft onze tolerantie die meegenomen naar een land ver van t mijne.
Mag ik ooit nog iets wel of niet mooi vinden, gewoon omdat het wel of niet je smaak/stijl is?
Wanneer zeg ik het goed? Of weet iemand hoe je tegenwoordig het beste jezelf kunt uiten zonder iemand te kwetsen of beledigen? Kort maar krachtig deze keer.....Fijne zomer🌞🍀🌈
Liefs Brigitte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten