woensdag 3 juni 2020

kleur.

Waar ik me mee bezig houdt vraagt Facebook en Twitter me allebei. Tja denk ik dan, wat moet ik daar op antwoorden. We hielden ons veelal bezig met mondkapjes, al dan wel of niet medisch, virus en sociale afstand. Door de intelligente lock down gebeurde er niet zo heel veel. De buurman was jarig en ik mocht hem geen hand geven. Pas vanaf afgelopen 2e pinksterdag, 1 juno, is 't leven weer een klein beetje van slot. En met 't mooie weer gingen veel mensen erop uit. Fietspaden waren weer bezet, treinen werden weer gebruikt door gemaskerde mensen, ook de bussen worden weer op pad gestuurd, en daar draag je ook geen medische mondmaskers, de mooiste komen er voorbij. Ik zag zelfs gehaakte met een bloemetje erop, gaaf joh. De terrasjes zijn weer open gegaan, je mag weer buiten de deur een hapje gaan eten, maar houd afstand, was je handen tot ze schuren, hoest en nies in je elleboog, maar feliciteer de buurman nog even niet met z'n verjaardag. Brei er maar omheen, de nagestyliste mag je handen verzorgen, de kapper mag je haren verzorgen, de pedicure mag je voeten verzorgen en de schoonheidsspecialist en masseurs mogen je lichaam in de watten leggen. Maar, nee geen hand aan de jarige buurman. Laat staan de Brabantse 3kus. Die mag nog helemaal niet. Liefde voor elkaar toon je op afstand. Dat neemt niet weg dat ik daar inmiddels toch wat van vindt. Nee!!!!... ik begin er niet over, al genoeg over gezegd, ik zou zomaar in herhaling kunnen vallen van een groot gedeelte van twittered en fa(ce)(k)bookend Nederland. Of juist hen over me heen gedonderd krijgen door wat ik er van vind. Laat me raden, wanneer ik roep, grondrecht of aanrecht, dan heb ik zo links en rechts van mij gedonder. Toevallig is de buurman jarig, die is in een goede bui, dus vandaag niets dan lof over hem. Maar morgen denkt hij weer net iets anders, omdat hij vandaag jarig was en hoorde dat de auto waarin hij morgen rijden mag van 't bedrijf waar hij werkt getankt moet worden bij een witte pomp, en dat kan met z'n blauwe pas, op z'n gele kaart die hij vorige week in de zwarte envelop toegestuurd kreeg. Zijn groene brievenbus, heeft alle kleuren van de regenboog gezien, dus hij kan vanaf z'n verjaardag met een schone lei beginnen en denkt waarschijnlijk morgen weer anders omdat ons gras ook wel eens dor is..... Snap jij 't nog, ik nu ook niet meer. Hier gaat niks op zwart, of wit, hier geldt de gelijkheid van iedere kleur, omdat de mens nou eenmaal geen kleur heeft, maar louter liefde is. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten