Facebook vraagt aan mij iedere keer wanneer ik de pagina open wat ik aan t doen ben, waar ik aan denk, en wat voor herinneringen ik graag delen wil. Nu ben ik eigenlijk enorm verbolgen over wat er speelt, de aanslag op t vliegveld van Istanbul houd mij al de hele dag bezig. En wat schets mijn verbazing, Even een geheugensteuntje…. Op vrijdag 13 november 2015 een brute aanslag in het hart van Parijs, wat gebeurde er nadien. In een mum van tijd stond iedere profiel foto gesluierd onder de Franse vlag, prijkte op iedere omslagfoto de Eifel toren… Dagen bleef dat zo staan… respect voor alle en vooral voor de Parijzenaren de Franse die dit voelde in het diepst van hun ziel, hun angst moest het zeker niet winnen van de trots die zij uitdroegen….. langzaam kwam er binnen een paar weken alle gewone plaatjes weer terug,  en kleurde facebook weer met waar het eigenlijk voor bedoeld is.. Ik ben er nog niet, ik ga nog even door. 22 maart 2016 opnieuw een brute aanslag in het hart van de vrijheid, dit keer Brussel, België… Opnieuw binnen een paar uur vele veranderingen en opnieuw gezichten gesluierd onder de Belgische driekleur, met als omslagfoto, manneke pis  met de Belgische 3 kleur, het zwart geel rood in hartvorm en nogal wat meer van dat soort fenomenen. Opnieuw mijn respect, begrip en ook ik droeg de Belgische bevolking een warm hart toe, zo een liefdevol volkje, daar kon je toch geen kwaad doen….. Gisteren 28 juni 2016, een aanslag in de Turkse Stad Istanbul, op het vliegveld, vele doden en gewonden, een vol geraakt in t hart van hun vrijheid. Dus wat zie ik vandaag, heel summier, hier en daar een Turkse vlag die een gezicht omsluierd, hier en daar wordt er aandacht aan besteed op Facebook. Wat is dat, zijn de mensen aanslag moe, zijn we er aan gewend geraakt dat er zoveel leed aangedaan wordt door een paar achterlijke eenmans terroristen. Of speelt er wat anders…. Ik twijfelde lang of ik dit op zou schrijven, mijn mening wilde vertellen, maar juist dan maak ik gebruik van mijn vrijheid, inclusief vlinder foto en de skyline van Istanbul. Dat is mijn protest tegen dit zinloze geweld….. Waar opnieuw weer veel te veel slachtoffers vielen. Of het nou Parijzenaren zijn onder Hollande, Brusselaren en forensen onder Charles Michel of Turken onder Erdogan, voor mij, en ik zeg gelukkig dat ik dat zeggen mag, zijn alle die sterven of gewond raken of dierbare verliezen door geweld het waard om een paar dagen respect te krijgen op wat voor manier dan ook….