Censuur,

Mede door alle idiote uitspraken van gekke dingen de afgelopen tijd voel ik bijna de drang om eens flink uit te halen naar alle Denkers, hard roepende PVVers, LBR, Raadsleden die denken alles maar te mogen zeggen, NOIS, Nederland mijn vaderland, BMJPVZP, en wat er al niet meer van alles roept, en wat een flinke onrust en onvrede in de samenleving brengt. Kolen op een vuurtje gooit, provoceert, indoctrineert, en kwetst waarbij je de ander bewust raakt of juist een mening oplegt. Normaal meng ik me niet in politiek, statements of publieke discussies, toch vind ik het nu een beetje te gek worden. Niet dat er ook maar iemand zich daar iets van aan moet trekken, maar ik ben al deze geluiden zo zat. Ook dat zal het niemand wat kunnen schelen wat ik vind, maar als ik t dan maar kwijt ben, dan heb ik mijn zegje gedaan en wat er een ander mee doet, is voor hem. Ik heb als Nederlander ook mijn recht, niet om te schreeuwen maar te schrijven. van voor en tegenstanders. Het gaat niet over t kleurtje, het haar, de oorbellen, de kleding, het geloof. Nee waar het volgens mij omdraait is haantjes gedrag, wie is het sterkst, wie heeft t mooiste leven, wie maakt de mooiste verhalen, wie kan het hardst roepen, wie heeft de meeste aanhangers, wie kan t beste de ander op zijn gevoel in praten, wie bepaald de regels en wie mag alles zeggen en vooral wie moet er zwijgen en wie is uiteindelijk de winnaar. Ik persoonlijk probeer me afzijdig te houden, er niet teveel van mee te krijgen, het is per slot van rekening hartje zomer, en het duurt nog zeker lang voor dat het december is. Maar nu kan ik geen nieuwsbulletin meer kijken, geen actualiteiten programma volgen, geen sociaal media forum openen, of er komen een paar schreeuwers langs. Het is toch van de zotte dat we dat niet overlaten aan mensen die duidelijk zijn, een goed verhaal kunnen doen, of juist praten over wat echt belangrijk is. Ben ik dan zo wanhopig dat ik graag een goed gesprek volg, over de misstanden bij defensie, waar onze toekomstige militairen moeten sneuvelen in Mali, of over de tekorten bij Jeugdzorg en de jongeren bij pleegouders weg moeten omdat ze 18 zijn, en dan maar op zichzelf zijn aangewezen. Of wat te denken de woning nood onder jongere, waarbij zij niet een begin kunnen maken met het starten van hun eigen leven, en een toekomst kunnen beginnen voor zich zelf. Of wat er al niet meer aan de orde van de dag is. Het zal niet gemakkelijk zijn wanneer je journalist bent, je mag alles schrijven, geen censuur, maar bedenk wel dat onrust in de samenleving brengen een verantwoordelijkheid met zich mee brengt. Je daar een deel van een volk mee opzadelt en eigenlijk alleen maar met hun hart luisteren en niet met hun oren. Waar dat vandaan komt, ik denk dat we dat als mensen hebben geleerd de afgelopen decennia, we mondiger zijn geworden, maar dat betekend niet dat we alles mogen en kunnen zeggen om te kwetsen. Daar hangen dan zeker ook consequenties aan. Ik zou willen vragen aan menig journalist daarover na denkt alvorens hij ook maar een letter op papier krijgt. Moet ik eigenlijk nu ook doen, maar ik ben t kwijt voor nu.....